Węglowodany
Węglowodany – owies zawiera najmniej wśród zbóż polisacharydów. Na podstawie ich zawartości określa się wartość energetyczną. Zawartość procentowa węglowodanów w ziarniakach owsa wynosi 63% (energia 1640 kJ/100g, strawność 71%). Owies zawiera około 55% skrobi. Częściowo strawiona skrobia ma podobne właściwości do włóknika. Skrobia owsiana jest surowcem dla otrzymania zamiennika tłuszczu znanego pod nazwą „Oatrim”. Jest on stosowany przy wytwarzaniu produktów spożywczych o obniżonej kaloryczności. Jak się ma tu styl, moda, czy też uroda? Płatki owsiane zawierają około 14% błonnika, w tym ponad 6% frakcji nierozpuszczalnej i blisko 8% rozpuszczalnej. Najistotniejszym rozpuszczalnym w wodzie składnikiem włóknika pokarmowego owsa są ?-glukany. Na uwagę zasługuje również bardzo niska zawartość sodu, co jest szczególnie ważne dla osób z niewydolnością układu krążenia. Ziarno owsa zawiera znaczne ilości witaminy B2 i B6 oraz witaminę K, której nie posiada ziarno jęczmienia, pszenicy i żyta. Ziarno owsa w porównaniu z pszenicą i żytem zawiera więcej tiaminy, biotyny i kwasu foliowego, natomiast mniej kwasu pantotenowego i niacyny. Ziele i słoma owsiana zawierają węglowodany, flawonoidy, saponiny i sole mineralne. W ziarnach owsa zawarte są związki białkowe, lipoproteidy, aminokwasy, peptydy, sterole, saponiny, witaminy B1, B2, B6, kwas nikotynowy oraz sole mineralne krzemu, wapnia, cynku, molibdenu, boru, jodu, kobaltu, potasu, miedzi i magnezu. Dzięki swojemu składowi płatki owsiane i kleik z płatków w lecznictwie ludowym zaliczano do środków zwiększających popęd płciowy oraz odmładzających, przeciwdziałających przedwczesnemu starzeniu się organizmu. Dziś wiadomo że owies korzystnie wpływa na błony śluzowe i aktywizuje hormony.
