Owies wytwarza dobrze rozwinięty system korzeniowy o pokroju wiązkowym. Składa się on zwykle z 3-4 korzeni zarodkowych oraz licznych korzeni przybyszowych (wtórnych), które wyrastają w okresie krzewienia z podziemnych węzłów łodygowych. Główna masa korzeniowa mieści się w warstwie ornej, zaś pojedyncze korzenie mogą sięgać do 2 metrów w głąb gleby. Jak się ma tu styl, moda, czy też uroda? Struktura systemu korzeniowego może ulegać zmianie w zależności od zabiegów wykonywanych na roślinie poprzedzającej. Działanie następcze nawożenia azotowego przyczynia się do wytworzenia istotnie większej masy korzeniowej. Maksymalny przyrost korzeni mieści się między fazą strzelania w źdźbło, a kłoszeniem. Od momentu kłoszenia proces obumierania korzeni przebiega szybciej niż powstawania nowych, dlatego roślina powoli zasycha. Charakterystyczną cechą korzeni owsa jest ich zdolność pobierania składników pokarmowych z trudno rozpuszczalnych związków, które są niedostępne dla większości roślin. Łodyga owsa, nazywana również źdźbłem lub słomą, jest wyprostowana i ma kształt cylindryczny. Składa się z 4-8 międzywęźli połączonych ze sobą węzłami (kolankami). Międzywęźla są wyraźnie owłosione w pobliżu węzłów. Poszczególne międzywęźla różnią się od siebie długością i grubością. Pierwsze jest najkrótsze i zwykle najgrubsze, kolejne są cieńsze i dłuższe. Ostatnie, tzw. dokłosie, jest najcieńsze i najdłuższe, dodatkowo odgrywa ważną rolę w procesie fotosyntezy. W kolankach znajduje się tkanka twórcza, która powoduje wzrost międzywęźli oraz podnoszenie się rośliny po wylegnięciu.

Garbniki są to substancje pochodzenia roślinnego występującego najczęściej w korze czy liściach bylin, mają one charakter polifenoli. Możemy wyróżnić dwie grupy tych związków, są to garbniki hydrolizujące i niehydrolizujące. Fitosterole to inaczej sterole pochodzenia roślinnego. W naturalnej formie występują jako wolne alkohole i estry tłuszczowe. Fitosterole pozyskiwane są z roślin w procesie ekstrakcji. Jak się ma tu styl, moda, czy też uroda? W kosmetykach sterole pochodzenia roślinnego są wykorzystywane jako naturalne emulgatory, środki kondycjonujące skórę, pielęgnujące włosy, zwiększające lepkość preparatów, chroniące naskórek, substancje zapachowe czy też jako przeciwutleniacze. Fitosterole możemy znaleźć prawie we wszystkich bylinach jednak znaczne ich ilości znajdują się przede wszystkim w roślinach oleistych takich jak sezam pestki dyni, słonecznika czy roślinach strączkowych. Poniżej na załączonym rysunku przedstawione są struktury chemiczne przykładowych fitosteroli. Bardzo ważną cechą każdego kosmetyku jest zapach, dzięki niemu kosmetyk staje się oryginalny i chętnie używany. W kosmetykach naturalnych najczęściej używanymi substratami kosmetyku, nadającymi woń są olejki eteryczne. Znanych jest około 1700 gatunków bylin, które wytwarzają przyjemny dla człowieka zapach, za unoszącą się woń z roślin odpowiedzialne są lotne substancje zwane olejkami eterycznymi. Skład olejków eterycznych jest bardzo różnorodny w esencjach możemy oddzielić kilka grup substancji są to na przykład terpeny, estry, alkohole, aldehydy, ketony, fenole, etery, węglowodory, każdy z tych związków odpowiada za nutę zapachową danego olejku eterycznego. W esencjach obecne są również substancje, które nie posiadają zapachu.